ปัญหาชีวิตเริ่มคลี่คลาย ผมจึงพร้อมจะกลับมาเขียนอีกครั้ง
ผมไม่รู้จะเล่าเรื่องของใครก่อนดี เพราะไม่ว่าจะน้อง ก น้อง ข และน้อง ค ทั้งสามคนต่างมีประเด็นให้ผมพูดถึง
ถ้าจำไม่ผิด ตอนล่าสุดผมยังเล่าถึงน้อง ค อยู่นี่นา
งั้นผมขอเล่าเรื่องของน้อง ค ให้มันถึงที่สุดเลยแล้วกัน
จากความคิดที่ว่า น้อง ค เป็นเด็กใสซื่อ บริสุทธิ์
ผมเริ่มคิดหนัก... และอาจต้องคิดใหม่
เพราะอะไรน่ะหรือ
การได้ไปเที่ยว ไปกินอาหารข้างนอกกับเธอ ทำให้ผมได้รู้จักนิสัยใจคอเธอมากขึ้น
เธอเริ่มจะเล่าเรื่องราวต่างๆให้ผมฟัง
เธอบอกผมว่าใกล้จะถึงวันเกิดของเธอแล้ว มีลูกค้าคนนึงจะซื้อหมายอร์คเชียร์ให้เธอ อิมพอร์ตมาจาก USA ราคาก็ไม่ได้มากมายอะไร ตัวละ 5 หมื่นบาท
เยสเข้!!! ตรูฟังผิดหรือเปล่า หมาตัวละ 5 หมื่น
ได้ยินดังนั้น ผมจึงพูดติดตลกไปว่า ถ้าเป็นผม ผมจะไปขอหมาวัดตัวเล็กๆน่ารักสักตัวมาให้เธอ
เรื่องหมาๆผ่านไปเรื่องนึง แต่เรื่องลูกค้าของเธอมันยังไม่จบ...
เธอเล่าให้ผมฟังอีก ว่ามีลูกค้าอีกคนจะซื้อแหวนให้เธอราคาหมื่นเจ็ด
ลูกค้าอีกคนจะซื้อเสื้อทีมฟุตบอลแมนซิตี้ ของแท้ ให้เธอ 7 – 8 ตัว (น้อง ค ชอบแมนซิ)
อือฮึ.. แล้วไง???
ผมไม่เข้าใจวัตถุประสงค์ของเธอ ว่าที่เธอเล่า เธอต้องการอะไร
“พี่โอ ของขวัญวันเกิด ค น่ะ.. ต้องไม่ต่ำกว่าหมื่นนึงนะ”
เธอพูดทีเล่นทีจริง แต่ผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ได้แต่ยิ้มแบบแหยงๆ
“พี่ไม่มีปัญญาหามาให้หรอก ของขวัญเป็นหมื่นน่ะ พี่จน”
เห็นผมพูดดังนั้น เธอก็หัวเราะ แล้วชวนคุยเรื่องอื่น
เอ...ตกลงเมิงเป็นคนยังไงกันว้า น้อง ค คนนี้มองออกยากจริงๆ
วันหนึ่งผมชวนเธอไปร้องคาราโอเกะ มีผม มีนายหมาก มีแพนด้าน่าฟัด Tumpower น้อง ค และเพื่อนของน้อง ค อีกสองคน เปิดเหล้าเรดหมดไปสองขวด
พอคาราโอเกะปิด ก็ไปต่อที่ RB
ไม่อยากจะเชื่อว่าน้อง ค จะกล้าเข้า RB เพราะก่อนหน้านี้ มีมาม่าโทรมาจองเธอสองคน แต่เธอปฏิเสธ และเลือกที่จะมาร้องคาราโอเกะกับผม แล้วจู่ๆ เธอเดินเข้าร้านมาพร้อมผมในชุดเที่ยวเล่นแบบนี้ คนอื่นในร้านเค้าจะคิดกันยังไง ซึ่งดูแล้วเธอก็หาได้แคร์สายตามาม่าที่มองมาไม่ อันนี้ก็เป็นสิ่งที่ผมประทับใจในตัวเธอ
แต่นั่นแหละ น้อง ค มีทั้งสิ่งที่น่าประทับใจ และไม่น่าประทับใจอยู่ในตัว
เธอเริ่มพูดถึงเรื่องวันเกิดเธออีกครั้ง
เธออยากให้ผมจัดงานวันเกิดให้เธอที่ผับแถวฮอลลีวูด ผมจำไม่ได้แล้วว่าเธอพูดอะไร รู้แต่ว่าเป็นการจัดงานบนรถอะไรสักอย่าง ค่าจัดงานประมาณ 4 หมื่น
เยสเข้!!! ผมก็พยายามมองว่าเธอพูดเล่น แต่ก็อดขุ่นข้องหมองใจไม่ได้ จึงตอบเธอไปว่าถ้าจัดแบบนั้น ผมไม่จัดให้เธอหรอก
เธอก็งอน ยิ่งเมาเธอก็ยิ่งเรื้อน ชอบกัดแขนกัดนมผมดังที่เคยเล่าไว้ แล้วเธอก้เริ่มจะพล่ามออกมาเรื่อยๆ
“ค จะกลับบ้าน ไปเอารถมาขับ”
“หือ?? จะดีเหรอ ขี้เมาแบบนี้”
“ไม่รู้ล่ะ ก็พี่เมินขับมาซด้า พี่.... ขับ.... (ผมจำไม่ได้ว่าเธอพูดถึงใครบ้าง) ค ก็เลยจะเอารถมาขับมั่ง”
“โถ.. แล้วจะไปเลียนแบบเขาทำไม ดูไอ้เมินสิ ขับรถมาทำงาน พอเมา มันก็เสี่ยงตายขับรถกลับทุกวัน นับว่าโชคดีแค่ไหนที่มันรอดมาได้ถึงทุกวันนี้น่ะ”
“ไม่รู้ล่ะ ค จะเอามาขับ ค จะต้องแข่งกับเด็กทุกคนในร้าน”
“แข่ง??? ทำไมต้องแข่งกับคนอื่นด้วยล่ะ ค”
“พี่โอรู้ไว้เหอะ ว่าตอนนี้ ค ชนะพี่เมิน 1 อย่างแล้ว”
“ชนะอะไร??”
“พี่เมินทำสถิติคืนนึง 45 ดื่ม แต่ ค ทำได้ 60 ดื่ม ค ชนะแล้ว”
โอยยยยย...ยิ่งฟังเธอพูดก็ยิ่งรู้สึกแย่ แสดงว่าทุกวันนี้เมิงพยายามนั่งหลายๆโต๊ะ รันเวลาพร้อมกันเลยใช้มั้ยเนี่ย
พูดเสร็จเธอก็ซบนอนบนตักของผม
ผมค่อยๆบรรจงลูบหัวของเธอ
น้อง ค เอ๋ย หวังว่าสิ่งที่พี่ได้ยิน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องวันเกิด เรื่องแข่งกับคนนั้นคนนี้ จะเป็นแค่เปลือกของเธอนะ ภายในใจของเธอยังคงใสซื่ออยู่ใช่ไหม น้อง ค ของพี่
หัวข้อ: ร่างกายที่พระเจ้าประทานเพื่อการเที่ยว กับหัวใจดวงเดียวอันบอบบาง (อ่าน 10616 ครั้ง)